விடியும் இராப்பொழுதுகள்
இளகும் இரவுக்குள்
ஒளிந்து நாளைய
பகலில் புலர்கிறேன்...என்
புன்னகையில் ஒரு
அங்குலமேனும் குறைவதாகவே
அறிகிறேன் ஒவ்வொரு வைகறையிலும்...
கனவுகளின் அடர்த்தி
குறைந்திருக்கவும் இல்லை
எனினும் அவற்றை வாழ
முனைந்திருக்கவில்லை
நேற்று வரையிலும்...
பொருளறிந்த பொழுதில் மலர்கிறோம்
நானும் வானமும்..
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக